Minakowska.pl

Konstanty Juliusz Ordon, obrońca reduty nr 54 na warszawskiej Ochocie (w 1831 r.) był Żydem. Czy Państwo o tym wiedzieli? Nie tylko pułkownik Berek Joselewicz (obrońca Pragi w 1794) czy Marek Edelman (obrońca warszawskiego Getta w 1943), ale on także. Historia ta jest bardzo ciekawa i pouczająca. Czytaj dalej →

W XVIII wieku konwersje Żydów na chrześcijaństwo wciąż były czymś wyjątkowym. Szczególnie niezwykłym przypadkiem była rodzina Herszka Kaufmana z Brodów, którego syn Meszulam po chrzcie nosił nazwisko Ludwik Zwoliński. Zięciem Meszulama Kaufmana vel Ludwika Zwolińskiego był Mateusz Neyman (zapewne również nawrócony Żyd), który został nobilitowany na sejmie 1775 r. a rok później uzyskał stworzony dla siebie herb „Spława”, w związku z czym rodzina ta przyjęła nazwisko „Spława-Neyman”. Dziś potomkowie Kaufmanów, niezwykle rozrodzeni, od dawna noszą nazwiska szlacheckie, a nawet arystokratyczne. W Wielkiej Genealogii mamy ich obecnie 374, choć to z pewnością nie wszyscy. Czytaj dalej →

Jaki procent polskich elit stanowią potomkowie dawnych królów? W ostatnich tygodniach zadano mi dwukrotnie takie pytanie (pierwszy raz zrobił to p. poseł Marcin Libicki), więc postanowiłem to policzyć. Bo to, że takowi istnieją, to oczywiste – przykłady podali chociażby R.T. Prinke i A. Sikorski w Królewskiej krwi. Ale ilu ich jest? Jak to policzyć? Spróbujmy! Czytaj dalej →

Z wielkim niesmakiem oglądam żenującą dyskusję o tym, że biedni absolwenci studiów wyższych nie mogą znaleźć pracy lub praca ta przynosi im mało pieniędzy. Niestety: dowodzi to, jak bardzo tym ludziom wystaje słoma z butów – mają to, na co zasługują.

Zaangażowanie się w tę dyskusję „Tygodnika Powszechnego” pokazuje zaś, że pismo to stoczyło się na dno i nie ma nic wspólnego z dawnym etosem inteligencji.

Moje dzieciństwo przypadło na lata 70. i 80. wieku XX. Doskonale pamiętam, jak mój dziadek, wówczas dziekan na wyższej uczelni (dziś nazywającej się szumnie Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim) zarabiał mniej niż sprzątaczka, pracująca w tym samym budynku. Oczywistą oczywistością było zawsze, że ludzie należący do inteligencji zarabiają mniej:  moja ś.p. mama studiowała dwa lata historię sztuki na UJ u Estreichera, ale wcześniej ukończyła technikum handlowe – dzięki temu zarabiała więcej niż mój tata, który ukończył bibliotekoznawstwo na UW i przez 41 lat był kustoszem w bibliotece Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego.

Dla ludzi, którzy pochodzą z prawdziwej inteligencji, to co piszę, to „oczywista oczywistość”: chcesz zarabiać mniej, idź na studia i pracuj umysłowo. Kto po studiach chce być bogaty – dowodzi tym, że słoma mu z butów wystaje, jest inteligentem w pierwszym pokoleniu i znalazł się nie tam, gdzie powinien.

W ramach egzaminów na studia należy obowiązkowo wprowadzić analizę następującego tekstu Czesława Miłosza z Rodzinnej Europy, który opisuje czasy swojej młodości. Miłosz był rówieśnikiem moich dziadków, ale nasze doświadczenie było – jak widać – identyczne. Niestety, gamonie które dzisiaj śmią się nazywać „absolwentami uniwersytetów” nie będą potrafiły najprawdopodobniej przeczytać tego tekstu w całości, bo tak długa lektura przekroczy ich możliwości intelektualne: Czytaj dalej →

Ostatni miesiąc przyniósł wielkie żniwa genealogiczne – ponad 200 wybitnych postaci z Polskiego Słownika Biograficznego udało się dołączyć do naszej wielkiej rodziny (czyli do W.G.M.). Udało się to m.in. dzięki skonstruowaniu nowego narzędzia: listy poszukiwanych postaci pogrupowanych rodzinami. Na stronie tej ( http://wielcy.pl/psb_rodzinami.php ) widać, jak wiele informacji jest już zgromadzonych „na zapleczu” i czeka tylko na brakujące ogniwo…

Wśród odkryć z ostatniego miesiąca warto wymienić zwłaszcza świętego Brata Alberta Chmielowskiego, poetę Leopolda Staffa, malarzy Franciszka Smuglewicza i Maurycego Gottliba, generała Gustawa Orlicz-Dreszera, heraldyka Tadeusza Gajla, dyrygenta Mścisława Rostropowicza oraz całe zastępy wybitnych polityków, profesorów i artystów. Czytaj dalej →

Po której babci mamy lepsze pochodzenie? Jak wpływa na pozycję dobry ożenek czy dobre wydanie córki? Jak to się zmieniało w kolejnych epokach i w różnych rodzinach?  Zbudowałem narzędzie, które pozwala to mierzyć i oceniać. Skoro można mierzyć pozycję społeczną i przedstawiać ją jako liczbę, to czas popatrzeć na dynamikę: kto ma na kogo wpływ, kto po kim dziedziczy tę pozycję. Obejrzyjmy na przykładzie poety, Cypriana Norwida. Czytaj dalej →

Kto ma „lepsze koligacje” czy „parantele”? Kto jest lepiej, a kto gorzej ustosunkowany? Kto ma większe wpływy albo wyższą pozycję? Postanowiłem to zmierzyć tak, jak Google mierzy ważność stron internetowych (algorytmem PageRank) a sieci społecznościowe (Facebook, Google+ czy LinkedIn) mierzą wpływowość poszczególnych osób i to, na ile będziemy zainteresowani czytaniem tego, co napisały.

[Aktualizacja z 21 maja: po konsultacji z ekspertem od copywritingu zmieniłem roboczą nazwę „Ranking Minakowskiego” na bardziej rzeczową: „Waga koligacji PSB”]

Od lat namawiam socjologów, by ktoś napisał doktorat czy habilitację na podstawie danych zawartych w Wielkiej Genealogii Minakowskiego. Zrekonstruowałem sieć powiązań rodzinnych wewnątrz elit polskich od Piasta Kołodzieja do dzisiaj (na tę chwilę mam już w tej sieci 42% ze wszystkich 26,2 tys. osób opisanych w Polskim Słowniku Biograficznym). Jest to ogromna baza danych (380 tys. osób i 1,3 mln relacji między tymi osobami), która kusi przemożnie, by potraktować ją metodami socjometrycznymi, jak wielki graf społeczny.

Nie mogąc się doczekać zrobiłem to sam. Algorytm jest prosty: Czytaj dalej →